زنی با فروش کفش گیوه ملکی توانست خانه ی میلیاردی بخرد

گیوه نوعی دمپایی تابستانی، سبک، بادوام و مناسب برای راهپیمایی های طولانی، با سابقه ای طولانی به ویژه مردان روستایی و از جمله صنایع دستی استان های چهارمحال و بختیاری، کردستان، کرمانشاه، ایلام، فارس، همدان، قزوین، زنجان و به زبان کردی است.

کفش گیوه ملکی را باید یکی از جالب ترین و ارزشمندترین صنایع دستی روستایی ایران دانست. با توجه به اینکه منابع غنی در مورد منشاء جیوه وجود ندارد، امکان ارائه سند در این مورد وجود ندارد.

مناطقی مانند ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی به نام کلاش معروف است. تمامی مراحل تولید این پاپوش به صورت دستی بوده و عموما از نخ فرش، نخ ابریشم و زیره آن از پارچه، چرم یا لاستیک می باشد.

اما واضح است که انسان از ابتدای پیدایش بشر در تلاش بوده تا راهی بیابد که پاهایش آسیب نبیند تا نیازهای خود را در طبیعت برطرف کند.

یکی از خصوصیات گیوه ایجاد تقارن است به این معنی که یک ساق چپ و راست برای آن وجود دارد و هر لنجی را می توان برای هر دو پا پوشید.

کفش

راه رفتن با کفش متناسب با شکل و مورفولوژی پاها از سینه تا کف پا است. این فرم باعث رفع خستگی و درد پاها در حین راه رفتن می شود.

نکته حائز اهمیت دیگر این است که گیوا از نظر محیط زیست در طول تولید و حتی پس از گذشت چندین سال هیچ گونه آلودگی زیست محیطی ایجاد نمی کند زیرا مواد مصرفی آن کاملا طبیعی است. مواد آن در کمتر از یک سال تجزیه شده و به عناصر طبیعی خود باز می گردند.

کفش‌های سنتی ایرانی (کفش‌های زنانه ایرانی) در گذشته همواره نماد فرهنگ و هنر ایرانی بوده‌اند. این کفش ها معمولا طرح های بسیار زیبایی دارند و هر کدام معنای خود را دارند.

همانطور که گفته شد کفش ها در ابتدا فقط برای جلوگیری از آسیب های محیطی مورد استفاده قرار می گرفتند، اما بعدها مفهوم بیشتری پیدا کردند و طرح و مدل آن نشانه ای از فرهنگ و سنت هر منطقه شد.

کفش های سنتی ایرانی در هر منطقه شکل و طرح خود را دارد و این طرح ها توسط هنرمندان آن مناطق طراحی و تولید شده است و مردم از آن استقبال کرده اند.

در زمان های قدیم هر روستا و شهرک دارای انواع کفش هایی بوده که شکل و ضخامت آن با توجه به شرایط محیطی منطقه طراحی شده و برای پوشیدن در همان شهر و روستا مناسب بوده است.

از آنجایی که هر منطقه از ایران لباس های خاص خود را دارد، کفش ها نیز در کنار لباس، رنگ و طرح خاصی برای همان منطقه به خود گرفته اند.

علاوه بر نوع کفش‌هایی که با ویژگی‌های موجود ارائه می‌شد، طراحی آن‌ها همواره نمادی از فرهنگ و سنت‌های مردم منطقه بوده است.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.