کفش بخشی جدایی ناپذیر از تصویر مردانه است. هر مردی که به خود احترام می گذارد، صرف نظر از اینکه اهل مد باشد یا نه، موظف است به کفش توجه کند. انتخاب صحیح کفش ظاهر را کامل می کند.
اشتباهاتی که مردان در انتخاب کفش مردانه بروکس مرتکب می شوند می تواند تصور ایجاد شده توسط یک کت و شلوار بی عیب و نقص را مخدوش کند.
برای از بین بردن خطاهایی که منجر به چنین عواقبی می شود، لازم است به وضوح درک کنید که چه نوع کفش های مردانه وجود دارد، با چه چیزی می توان آنها را ترکیب کرد و با چه چیزی کاملاً نه.
کفش های مردانه را نمی توان بدون کلاسیک تصور کرد. این مدل های کلاسیک هستند که الگویی از ظرافت، تجمل، ظرافت و در عین حال سخت گیری هستند.
آکسفورد: بارزترین نمونه کفش های کلاسیک مردانه، آکسفورد انگلیسی با بند بسته و دوخت مارک دار است. آنها رسمی ترین نوع کفش مردانه محسوب می شوند.
آنها آکسفورد را با کت و شلوار کلاسیک، تاکسیدو، دمپایی می پوشند. جوراب ضروری است. مزیت آشکار آکسفوردها این است که از نظر بصری پای مرد را کاهش می دهند و آن را زیباتر می کنند.
آکسفوردهای مردانه از انواع چرم (براق، صاف، اختراع)، جیر دوخته می شوند. مدل های لاکی فقط برای رویدادهای مخصوص جشن مناسب هستند. کفی آکسفورد نیز می تواند متفاوت باشد: چرم، لاستیک، پلی اورتان.
طرح رنگ به رنگ های کلاسیک محدود می شود. رایج ترین آن سیاه است. مدل هایی از خاکستری، قهوه ای، سفید وجود دارد، مدل هایی که دو رنگ (طوسی و قهوه ای، سیاه و سفید) را با هم ترکیب می کنند.
بروگ ها: دربی های سوراخ دار نوع جداگانه ای از کفش های مردانه به نام بروگ هستند. علاوه بر سوراخ شدن، آنها را با یک انگشت تیز از دربی های کلاسیک متمایز می کنند.
انواع مختلف این کفش های مردانه دارای سوراخ های متفاوتی هستند. بروگ های ربع فقط در قسمت درزها سوراخ دارند و نیمه بروگ ها فقط در نوک انگشتان پا.
بروگ های سوراخ دار همه کاره تر هستند و می توانند در رنگ های خاکستری زغالی، قهوه ای، آبی سرمه ای و حتی سبز تیره تولید شوند. آنها را می توان با گاه به گاه تجاری، گاه به گاه هوشمند پوشید. کفش های مردانه بدون توری نیز انواع مختلفی دارند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.